نقش موثر استرس در ابتلا به اختلالات دستگاه گوارش

براساس ارزیابی‌های روانی بیماران مبتلا به اختلالات عملکردی دستگاه گوارش استرسهای زندگی به خصوص از دست رفتن ارتباطات با نزدیکان نقش مهمی در شروع و بدتر شدن اختلالات دستگاه گوارش دارد. بر اساس یک مقاله تحقیقی که در سمینار جایگاه روانپزشکی در سایر رشته‌های پزشکی ارایه شد اختلالات عملکرد دستگاه گوارش شایعترین علت مراجعه بیماران به متخصصین گوارش است. این اختلالات بر اساس محل ایجاد به اختلالات مری،معده واثنی عشر،روده‌ها، دل درد عملکردی،صفراوی و انوکتال تقسیم می‌شود. بر اساس این مقاله از آنجایی که اتیولوژی این اختلالات زمینه‌های زیستی روانی و محیطی دارد،جهت ارزیابی بیماران و انجام اقدامات درمانی مناسب نیاز به ارزیابی همه جانبه بیمار بخصوص از نظر عوامل روانی وجود دارد. از جمله این عوامل می‌توان به استرس‌های زندگی،تیپ شخصیتی و روشهای تطابقی،رفتار بیماری،بیماری‌های روانپزشکی همراه و سابقه سوء استفاده جنسی و جسمی اشاره کرد. این عوامل بخصوص بر روی شدت علایم،کیفیت زندگی،دفعات مراجعه بیمار، حرکت دستگاه گوارش،درک حس احشایی و پیش آگهی بیماری تاثیر می‌گذارد.به نظر می‌رسد این عوامل از طریق تاثیر بر روی محور مغز- روده اثرات خود را ایفا می‌کنند. ویژگیهای شخصیتی و روشهای تطابق در ایجاد و شدت علایم گوارشی نقشی ندارند بلکه روی مراجعه بیمار به پزشک و رنجی که بیمار از بیماری می‌برد تاثیر می‌گذارد. همچنین بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر که به پزشک مراجعه می کنند علایمشان را بیشتر از بیمارانی که به پزشک مراجعه نمی‌کنند ناشی از یک بیماری جدی زمینه‌ای می‌دانند. شایعترین بیماری‌های روانپزشکی همراه در بیماران مبتلا به اختلالات عملکردی دستگاه گوارش شامل اختلالات اضطرابی،اختلالات خلقی (شامل افسردگی ماژور) و اختلالات سوماتوفرم مانند درد و سوماتیزاسیون می‌باشد. بیماران مبتلا به اینگونه اختلالات روانپزشکی معمولا علایم گوارشی شدیدتر و پیش آگهی ضعیفتری دارند.

همچنین بر اساس این مقاله،بین سوء استفاده جسمی و جنسی و اختلالات عملکردی گوارشی نیز ارتباط محکمی وجود دارد بطوریکه ‪ 30تا‪ 56درصد این بیماران سابقه سوء استفاده جسمی و جنسی دارند. در این بیماران نیز علایم گوارشی شدیدتر و علایم خارج روده‌ای شایعتر و پیش آگهی بدتر می‌باشد.